Συμπληρώνονται φέτος 60 χρόνια (1957-2017), από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη και όπως πληροφορήθηκα το υπουργείο Πολιτισμού κήρυξε επίσημα τη χρονιά του 2017, ως  «Έτος Νίκου Καζαντζάκη».
   Δεν θα αναφερθώ στην ιδιαίτερη προσωπικότητα, στο ανεπανάληπτο λογοτεχνικό έργο και γενικότερα στην ανεκτίμητη προσφορά του μεγάλου κρητικού συγγραφέα, στοχαστή, γιατί θα υποχρεωθώ να επαναλάβω λόγια χιλιοειπωμένα και χιλιογραμμένα.
   Με αφορμή όμως αυτό το γεγονός και λόγω της σχέσης μου με την ποίηση (ριζίτικο-μαντινάδα), έγραψα τα παρακάτω δυο ριζίτικα και τρεις μαντινάδες, τα οποία πιστεύω πως εκφράζουνε το φευγιό-μισεμό κυρίως, του μεγάλου δημιουργού.

   Τραγουδιούνται σε ριζίτικους σκοπούς και είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου.

Το Κάστρο μαύρα 'φόρεσε 

Το Κάστρο μαύρα 'φόρεσε απ' ούλες του τσι μπάντες.

Ο Ήλιος δεν επρόβαλε στον ουρανό να φέξει.

Νεκρίκιες σιγανοχτυπούν' τ' Άϊ Μηνά οι καμπάνες.

Τον Καζαντζάκη μας θρηνούν' στη ντάμπια Μαρτινέγκο,

'πού 'μίσεψενε λεύτερος.

Στον ουρανό στένουν χορό  

Στον ουρανό στένουν' χορό, θρηνούν' στο Μέγα Κάστρο

και με τα λυρομπάντουρα το γίγαντα 'ποβγάνουν',

καμπόσοι λεβεντόκορμοι ντυμένοι βρακοφόροι.

Ο Χάρος πήρε το θεργιό, το στοχαστή τση Κρήτης.

Ανάθεμά σε Χάροντα.

-Με τον «Αλέξη το Ζορμπά», τον «Καπετάν Μιχάλη»,

με το «Φτωχούλη του Θεού», ποιός θα σε παραβγάλει ;

-Λεύτερος ήθελες να ζεις, πράμα να μη φοβάσαι,

να μην ελπίζεις τίποτα, ήσυχος να κοιμάσαι.

-Την αθρωπιά, τη λεβεδιά και τη μεγαλοσύνη,

πρέπει του κάθε Κρητικός νά 'χει και την ευθύνη.

    Μάϊιος 2017                                   Σταύρος Φωτάκης