Τι σχέση έχει ο Παπαφλέσσας και ο Παναγιώτης Κεφάλας με τη σημαία μας; - του Γαβριήλ Αραμπατζή.

Το Δυρραχι Αρκαδιας σήμερα είναι ένα ορεινό χωρίο στο νομό Αρκαδίας με λιγοστούς μονίμους κατοίκους. Το Δυρράχι έπαιξε σημαντικό ρόλο στον προπαρασκευαστικό αγώνα της Επανάστασης του 1821 μιας και βρίσκεται διπλά στη μονή Ρεκίτσας πνευματικό κέντρο της τότε εποχής, στην Πολιανή (Παπαφλέσσας), Τουρκολέικα (Νικηταράς), Άκοβο (Κολοκοτρώνης).

Ιθύνοντες προσωπικότητες του Δυρραχίου ήταν ο Παναγιώτης Κεφάλας και ο Παπαφλέσσας μιας και οι πλατείες του χωρίου σήμερα έχουν τις προτομές τους.
Τι σχέση έχουν όμως αυτές οι δυο προσωπικότητες με τη σημαία μας;

Καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στις εξεγέρσεις υψωνόταν και μια σημαία, αυτοσχέδια επινόηση του κάθε αρχηγού, εφόσον δεν υπήρχε ενιαία κρατική υπόσταση να επιβάλλει ένα κοινό έμβλημα. Ειδικά στις αρχές της Επανάστασης του 1821 εμφανίστηκαν πολλές σημαίες με διάφορες παραστάσεις.
Οι περισσότερες σημαίες είχαν κοινά χαρακτηριστικά με κυριότερο όλων το σταυρό και το δικέφαλο ή μονοκέφαλο αετό, και αυτό επειδή η Εκκλησία είχε σημαντικό ρολό στα δρώμενα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Κατά την κατάληψη της Τριπολιτσάς το Σεπτέμβριο του 1821, ο Παπαφλέσσας έκοψε ένα κομμάτι από την εσωτερική πλευρά του γαλάζιου ράσου του και ταυτόχρονα ζήτησε από τον οπλαρχηγό Παναγιώτη Κεφάλα να σχίσει δύο λωρίδες από τη λευκή του φουστανέλα.

Ο Παναγιώτης Κεφάλας υψώνει την επαναστατική αυτοσχέδια σημαία (κυανό με λευκό σταυρό) και η συνεργασία του Παπαφλέσσα με τον Κεφάλα για την κατασκευή της αυτοσχέδιας σημαίας αποτέλεσε το πρώτο σχέδιο της επίσημης σημαίας του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωση.

Ο τύπος και τα χρώματα (κυανό και λευκό) της εθνικής σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, ώστε να σταματήσει η σύγχυση που επικρατούσε μέχρι τότε από την εμφάνιση δεκάδων σημαιών.
Στις 15 Μαρτίου του ίδιου χρόνου το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), που είχε αναλάβει την προσωρινή διοίκηση της Ελλάδας, όρισε με το Διάταγμα 540 τρεις τύπους σημαιών: μια σημαία ξηράς και δυο θαλάσσης, μια για το πολεμικό και μια για το εμπορικό ναυτικό.
Η σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό και έφερε έναν λευκό σταυρό που κάλυπτε όλη της την επιφάνεια. Οι σημαίες της θαλάσσης έφερε η κάθε μια εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα, ένα για κάθε συλλαβή «ελευθερία ή θάνατος» και στην άνω εσωτερική γωνία της υπήρχε τετράγωνο με σταυρό στη μέση. Η διαφορά στη σημαία του εμπορικού ναυτικού με του πολεμικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στη θέση του σταυρού. Στις 30 Ιουλίου 1828, ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας εξέδωσε ένα ψήφισμα σύμφωνα με το οποίο «τα πολεμικά και εμπορικά πλοία της Ελλάδος θέλουν φέρει μιαν και την αυτήν σημαίαν, την μέχρι σήμερον πολεμικήν», και έτσι εξομοιώθηκε η σημαία των εμπορικών πλοίων με εκείνη των πολεμικών, με τη μορφή που διαθέτει η σημερινή εθνική μας σημαία.