ΨΗΦΙΣΜΑ

Το Δημοτικό Συμβούλιο της 19ης Ιουλίου 2007 ενέκρινε κατά πλειοψηφία το παρακάτω ψήφισμα:

Η καταστροφή των δασών, έγκλημα εις βάρος του λαού.

Εκρηκτικές διαστάσεις παίρνει η καταστροφή των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρα μας.
Οι καταστροφές που συντελούνται τα τελευταία χρόνια στα δάση μας από τις πυρκαγιές, με αποκορύφωμα τις εκατοντάδες εστίες που κατέκαψαν τις τελευταίες μέρες τη χώρα και ειδικότερα τον τελευταίο εναπομείναντα «πνεύμονα» της Αττικής,την Πάρνηθα, είναι τεράστιο διαχρονικό έγκλημα σε βάρος του λαού και πρέπει άμεσα να σταματήσει.
Αυτές θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί ή τουλάχιστον να είχαν περιοριστεί, εάν υπήρχε πολιτική προστασίας του δασικού μας πλούτου, (ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα και ειδικότερα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής) και αντιμετωπιζόταν ως ζήτημα ζωτικής σημασίας για το λαό.
Ενώ κάθε χρόνο περισσεύουν οι εξαγγελίες των «αρμοδίων» για αποτελεσματική προστασία των δασών και του περιβάλλοντος, για έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση των πυρκαγιών, όμως έρχονται τα γεγονότα και τους διαψεύδουν, αφού κάθε καλοκαίρι χιλιάδες στρέμματα δάσους, καλλιεργειών αλλά και κατοικίες γίνονται στάχτη και κάρβουνο, πολλές φορές μάλιστα και με την τραγική απώλεια ανθρώπινων ζωών.
  Όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, έχουν τεράστιες ευθύνες, γιατί όλα αυτά τα χρόνια με την πολιτική τους και ειδικά με το δασοκτόνο θεσμικό πλαίσιο που ψήφισαν, έχουν παραδώσει τα δάση στο έλεος των καταπατητών και οικοπεδοφάγων, όλων εκείνων που θησαυρίζουν παράνομα από την εμπορευματοποίηση της γης.
 Ειδικότερα η ΝΔ με το νόμο 998/1979 επεχείρησε να αποχαρακτηρίσει 25 εκατομμύρια στρέμματα δάσους, βαφτίζοντας τα «χορτολίβαδα». Το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 1734/1987 «περί βοσκοτόπων» επιχείρησε να αποχαρακτηρίσει 45 εκατομμύρια στρέμματα δάσους. Επίσης με τη δασοκτόνα αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 (άρθρο 24) και τον εκτελεστικό νόμο 3208/2003 (που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει η ΝΔ) παραδίδουν στη τσιμεντοποίηση εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. 
 Γίνεται πλέον φανερό ότι οι πυρκαγιές αποτελούν τη φυσική κατάληξη αυτής της πολιτικής και των νόμων της «ελεύθερης αγοράς», που εξυπηρετεί. Ενώ παράλληλα αποτελεί εμπαιγμό, πρόκληση και προσβολή της νοημοσύνης του λαού, η επίκληση ως άλλοθι από την κυβέρνηση των δυσμενών καιρικών συνθηκών όταν:
 Η πρόληψη έχει εγκαταλειφθεί ουσιαστικά αλλά και οι πιστώσεις για τον περιορισμό των πυρκαγιών, δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες.
 Είναι τεράστιες οι ελλείψεις σε προσωπικό.
 Τα μέσα που χρησιμοποιούνται είναι πολύ λιγότερα από τα απαιτούμενα και σε μεγάλο βαθμό παλιά.
 Δεν έχουν διανοιχτεί οι απαιτούμενοι δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, δεν υπάρχουν πυροσβεστικοί κρουνοί, αλλά και έργα υποδομής όπως δεξαμενές κ.α.
 Μπροστά σε αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και παίρνει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις, είναι απόλυτη ανάγκη να ληφθούν άμεσα κατεπείγοντα μέτρα:

1. Κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων.
2. Πλήρης και ακριβής καταγραφή των καμένων εκτάσεων της Αττικής. Άμεση κήρυξη όλων αναδασωτέων χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση και με λεπτομερή σχεδιασμό αναδάσωσης, διαχείρισης του δάσους και αντιπυρικής προστασίας.
3. Καμία αλλαγή στις χρήσεις γης. Όχι ξύλευση και βοσκή στις καμένες δασικές εκτάσεις.
4. Άμεση ενίσχυση των δυνάμεων πυροπροστασίας για διαρκή και ασφαλή φύλαξη και επιτήρηση των ευαίσθητων δασικών περιοχών της Αττικής (Υμηττός, Πεντέλη, Ποικίλο Όρος Αιγάλεω).
5. Άμεση κάλυψη των αναγκών σε τεχνικά μέσα, κυρίως επίγεια, όπως πυροσβεστικά οχήματα, κρουνοί, υδατοδεξαμενές κ.α.
6. Επαναλειτουργία με αναβάθμιση του ρόλου της Δασικής Υπηρεσίας στην κατεύθυνση πρόληψης, προστασίας και δασοπυρόσβεσης των δασικών εκτάσεων.
7. Άμεση και δραστική χρηματοδότηση για την προστασία.

Ειδικότερα για την Πάρνηθα: 

  Πρέπει άμεσα, μέχρι το Σεπτέμβρη, να γίνουν τα απαραίτητα τεχνικά έργα  (αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά) στις καμένες εκτάσεις, γιατί με τις ραγδαίες βροχοπτώσεις, όλα τα εδάφη της Πάρνηθας, θα μεταφερθούν λόγω διάβρωσης στις κατοικημένες περιοχές των δήμων της Δυτικής Αττικής με καταστροφικές συνέπειες.
  Καλούμε το λαό και τους φορείς του, να πάρουν την υπόθεση της προστασίας των δασών, που έχουν απομείνει, στα χέρια τους αναπτύσσοντας αγωνιστική δράση για την υλοποίηση όλων των παραπάνω μέτρων και μετατρέποντας την οργή και την αγανάκτηση τους σε πάλη για μια άλλη πολιτική και στον τομέα της προστασίας των δασών.