Από τον κ. Πάνο Τότσικα λάβαμε e-mail με θέμα «Δικαστική αντιπαράθεση κληρονόμων Νάστου με το Ελληνικό Δημόσιο» το οποίο και σας προωθούμε: Σχετικά με τις διεκδικήσεις των κληρονόμων Νάστου από το Ελληνικό Δημόσιο, παραθέτω το Υπόμνημα που κατατέθηκε στον Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών (αρ.πρωτ. 60756/14.11.2007)

Πάνος Τότσικας

 ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Προς τον Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών                   Αρ.Πρωτ.60756/14.11.2007

Α' ΜΕΡΟΣ: Σύντομο ιστορικό

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Προς τον Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών                   Αρ.Πρωτ.60756/14.11.2007

Α' ΜΕΡΟΣ: Σύντομο ιστορικό

1. Στις 10 Οκτωβρίου 2006 ξεκίνησε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών η δίκη που αφορά την διένεξη των κληρονόμων Νάστου με το Ελληνικό Δημόσιο, τους Δήμους Ηλιούπολης - Αργυρούπολης - Αλίμου και τον «Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων Α.Ε.». Οι Νάστοι διεκδικούν εκατοντάδες οικόπεδα συνολικής έκτασης 300 περίπου στρεμμάτων, στις εντός σχεδίου περιοχές των προαναφερόμενων Δήμων, αλλά και στη δασική περιοχή του Υμηττού, παρά το γεγονός ότι ήδη έχουν πουλήσει στην ίδια περιοχή χιλιάδες στρέμματα που δεν τους ανήκουν.
2. Το χρονικό της διένεξης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των κληρονόμων Νάστου έχει βαθιές ρίζες και αφορά τα όρια και την έκταση του λεγόμενου «Κτήματος Καρά», η ύπαρξη του οποίου ανάγεται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Όπως προκύπτει από την ιστορική έρευνα, το 1830 οι μέχρι τότε Τούρκοι ιδιοκτήτες του, πούλησαν το «τσιφλίκι Καρά» στον Νικόλαο Καπετανάκη και τον Γαετάνο Μοράλια. Στα χοτζέτια-συμβόλαια της αγοραπωλησίας αναφέρεται ότι το «τσιφλίκι-Καρά» είχε έκταση «4 ζευγάρια», δηλαδή την έκταση που μπορούσαν να οργώσουν 4 ζευγάρια βόδια σε μια περίοδο σποράς. Από τότε το «τσιφλίκι (ή Κτήμα) Καρά» άλλαξε αρκετούς ιδιοκτήτες και το 1922 κατέληξε στον κτηνοτρόφο Αλέξιο Νάστο, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι το κτήμα που αγόρασε είχε έκταση 12.773 τ.μ. και περιλάμβανε όλο τον σημερινό Δήμο Ηλιούπολης και τον δασικό χώρο του Υμηττού μέχρι την κορυφή του όρους, το μεγαλύτερο τμήμα του σημερινού Δήμου Αργυρούπολης, καθώς και ένα μικρό τμήμα του σημερινού Δήμου Αλίμου.
3. Το ζήτημα που τίθεται σήμερα και αποτελεί το αντικείμενο της δικαστικής διένεξης μεταξύ των κληρονόμων Νάστου και Ελληνικού Δημοσίου, είναι ότι οι ισχυρισμοί του Αλεξίου Νάστου  και των κληρονόμων του έχουν αποδειχθεί αναληθείς, τόσο ως προς την έκταση, όσο και ως προς τα όρια του «Κτήματος Καρά». Πλην όμως, οι κληρονόμοι Νάστου επιμένουν να απαιτούν να τους αποδοθούν εκτάσεις και οικόπεδα που δεν ανήκουν σε αυτούς, αλλά στο Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή σε όλους τους Έλληνες πολίτες. Οι κληρονόμοι Νάστου προσπαθούν σε διάφορα δικαστήρια να αποδείξουν ότι οι χειμερινές και θερινές βοσκές που αναφέρονται στο «τσιφλίκι Καρά» όπως και οι δασικές εκτάσεις που υπήρχαν σε αυτό, τους ανήκουν ιδιοκτησιακά. Όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού οι «βοσκές» σήμαιναν απλά «νομές», δηλαδή χρήση εκτάσεων για βόσκηση μικρών και μεγάλων ζώων. «...Όλα τα λιβάδια στα διάφορα τσιφλίκια, για την επικαρπία των οποίων δεν έχει να παρουσιάσει κάποιος έγγραφο (ταπί), δηλωθέν επί Τουρκικής εξουσίας, θεωρούνται ως δημόσια και η νομή μένει ως και τούδε εις το δημόσιον...», ανέφερε μεταξύ άλλων το Διάταγμα με το οποίο ρυθμίστηκε νομοθετικά το 1834 το ζήτημα των λιβαδιών. Επισημαίνουμε ότι για το «τσιφλίκι Καρά», δεν υπήρξε ποτέ κάποιο τέτοιο «ταπί».
4. Ας δούμε κάποια ζητήματα πιο συγκεκριμένα:

 α) Σύμφωνα με την 261/1981 απόφαση του Αρείου Πάγου, προκύπτει ότι: «...το "ζευγάρι" αφορούσε καλλιεργούμενη έκταση 80 στρεμμάτων ομαλής και 100 στρεμμάτων ανωμάλου εκτάσεως και ότι τα αναφερόμενα στα χοτζέτια τοπωνύμια, ήταν τοποθεσίες της ευρύτερης περιοχής και όχι τα συγκεκριμένα όρια της εκτάσεως των ζευγαριών που όριζαν την ακριβή περίμετρο τους...».

Κατά συνέπεια, στη περίπτωση του «Κτήματος Καρά» η συνολική έκταση των «4 ζευγαριών» δεν πρέπει να ξεπερνούσε τα 320 στρέμματα ομαλής και 400 στρέμματα ανώμαλης καλλιεργούμενης έκτασης.

 β) Σύμφωνα με την απόφαση 4910/1977 του Εφετείου Αθηνών: «...ο Νάστος δια της μεθόδου της επεκτάσεως της αρχικής περιουσίας του των "τεσσάρων ζευγαριών", δηλαδή 320-520 κατ' ανώτατο όριο στρεμμάτων, επέτυχε να σφετεριστεί χιλιάδες στρεμμάτων γης κάτωθεν των προπόδων της δυτικής πλευράς του Υμηττού...».

 γ) Σύμφωνα με την απόφαση 23/1997 του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών: «...Το "Κτήμα (τσιφλίκι) Καρά" είχε έκταση η οποία δεν υπερέβαινε τα χίλια (1000) στρέμματα...Η έκταση αυτή μετεβιβάσθη κατά κυριότητα, νομή και κατοχή με το υπ' αριθμ. 3611/31-12-1922 συμβόλαιο υπό των κληρονόμων του Μιλτιάδη Σκουφή στον Αλέξιο Νάστο...ο οποίος ήταν και μισθωτής τμημάτων του ρηθέντος κτήματος...Με την αγορά του "Κτήματος Καράς" ή και ολίγον πρότερο, ο Αλέξιος Νάστος ήρχισε να εκδηλώνει πρόθεση καταπατήσεως και σφετερισμού εκτάσεων μη μεταβιβασθέντων με το ρηθέν υπ' αριθμ. 3611/31-12-1922 συμβόλαιο και ανηκουσών στο Δημόσιο, στο οποίο περιήλθε μετά την απελευθέρωση εκ του Τουρκικού ζυγού. Την αρωγή δια την υλοποίηση της τοιαύτης προθέσεως προσέφερε κατ' αρχάς η εταιρία "Δρανδάκης - Πάγκαλος και Σία Ο.Ε." με την σύνταξη της υπ' αριθμ. 364/1925 πράξεως...(με την οποία) μετεβιβάσθη υπό του Αλ. Νάστου προς την εταιρία έκταση τριών χιλιάδων (3000) περίπου στρεμμάτων...».

1. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι κληρονόμοι Νάστου κατάφεραν να ενταχθούν στο Σχέδιο Πόλεως του Δήμου Ηλιούπολης χιλιάδες στρέμματα που ισχυρίζονταν ότι τους ανήκαν (Αγ. Μαρίνα, Κάτω Ηλιούπολη, Αγ. Κωνσταντίνος - Συκιές) και συνέχισαν να πωλούν οικόπεδα ανενόχλητοι. Η αντίστροφη μέτρηση γι' αυτούς αρχίζει το 1950, όταν κατάφεραν να εγκριθεί το Βασιλικό Διάταγμα (ΦΕΚ 299/19-9-1950), με το οποίο εγκρίνεται η ρυμοτόμηση 1250 στρεμμάτων δασικού χώρου του Υμηττού, πάνω από την Ηλιούπολη. (βλ. συν. 1) Το 1951, μετά τον ξεσηκωμό των κατοίκων και της τότε Κοινότητας Ηλιουπόλεως, κινητοποιήθηκε και το Υπουργείο Γεωργίας, με αποτέλεσμα το προαναφερόμενο Βασιλικό Διάταγμα να ακυρωθεί, εφ' όσον αμφισβητήθηκε η κυριότητα των κληρονόμων Νάστου επί του δασικού χώρου του Υμηττού. Με τις αποφάσεις 111184/1076/20-6-1953 και 5855/5-4-1957 του Υπουργείου Γεωργίας, απορρίπτονται οι απόψεις και τα αιτήματα των κληρονόμων Νάστου και καθορίζονται τα όρια του δασικού χώρου. Το 1962, τοποθετείται από το Υπουργείο Γεωργίας ορόσημο (συρματόπλεγμα) καθ' όλο το μήκος του δασικού χώρου του Υμηττού, στην περιοχή της Ηλιούπολης. Οι κληρονόμοι Νάστου προσφεύγουν στα δικαστήρια και με την απόφαση 2/1963 του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών, η περιοχή μεταξύ του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως του Δήμου Ηλιούπολης και του συρματοπλεγμένου δασικού χώρου, θεωρείται διακατεχόμενη από τους κληρονόμους Νάστου, καθώς και κάποιους άλλους ιδιώτες, οι οποίοι αγόρασαν οικόπεδα από τους Νάστους, μερικοί από τους οποίους είχαν χτίσει νόμιμα ή αυθαίρετα κτίσματα. Στη συνέχεια γίνεται Κτηματογράφηση της περιοχής, συντάσσεται προσωρινός Κτηματολογικός Χάρτης και Πίνακας. Οι φερόμενοι ως «ιδιοκτήτες οικοπέδου» στην περιοχή, υπέβαλλαν αντιρρήσεις κατά του Κτηματολογικού Χάρτη, οι οποίες στα δευτεροβάθμια δικαστήρια δεν έγιναν αποδεκτές. (βλ. συν. 2) Έτσι, η περιοχή αυτή θεωρείται μέχρι σήμερα δημόσια, δασική, αναδασωτέα και διακατεχόμενη, ενώ με το Π.Δ. 544/1978 εντάσσεται στην Β' Ζώνη προστασίας του Υμηττού, στην οποία απαγορεύεται κάθε δόμηση για ιδιωτικές κατοικίες.

 Β' ΜΕΡΟΣ: Επισημάνσεις

1. Σχετικά με την θέση, τα όρια και την έκταση του «Κτήματος Καρά»         

Από τα αρχικά πωλητήρια του «τσιφλικιού Καρά» (1830), προκύπτει ότι αυτό βρισκόταν στους πρόποδες του Υμηττού, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται από πού άρχιζαν οι πρόποδες του Υμηττού. Με βάση όσα αναφέρονται στην Τεχνική Έκθεση-Αντιπραγματογνωμοσύνη του δασολόγου Ελευθέριου Φραγκιουδάκη (συνταχθείσα το 2005 υπό την ιδιότητα του Τεχνικού Συμβούλου του Ελληνικού Δημοσίου), καθώς και στην Τεχνική Έκθεση του πολεοδόμου Παναγιώτη Τότσικα (η οποία έχει κατατεθεί στο δικαστήριο από του Δήμους Ηλιούπολης και Αργυρούπολης), προκύπτει ότι:

α) Ως πρόποδες του Υμηττού και ανατολικό όριο του «τσιφλικιού Καρά», θα πρέπει να θεωρείται η δυτικότερη απόληξη του ορεινού όγκου του Υμηττού, δηλαδή ο λόφος που βρίσκεται σήμερα το Δημοτικό Άλσος Ηλιούπολης (Δημοτικό Αναψυκτήριο - Ανοιχτό Θέατρο) και εφάπτεται της επίπεδης, καλλιεργούμενης παλαιότερα έκτασης, γύρω από την εκκλησία του Αγ. Νικολάου. Ακόμη, ως ανατολικό όριο του «Κτήματος Καρά» και ως «πρόποδες του Υμηττού», θα πρέπει να θεωρείται το δυτικό όριο της έκτασης που παραχωρήθηκε από τον Αλέξιο Νάστο στην εταιρία «Δρανδάκης - Πάγκαλος και Σία Ο.Ε.», την περίοδο 1920-1930. Δηλαδή η νοητή προέκταση της (σημερινής) Λεωφ. Κοτζιά (Ηλιούπολη) μέχρι το (μπαζωμένο σήμερα) ρέμα της Πικροδάφνης (οδός Ηρακλέους, Ηλιούπολη) αφ' ενός και αφ' ετέρου, η νοητή προέκταση της (σημερινής) Λεωφ. Κοτζιά (Ηλιούπολη) και την Λεωφ. Κρήτης (Αργυρούπολη).

β) Ως βόρειο όριο του «τσιφλικιού Καρά», θα πρέπει να θεωρείται το σημερινό ρέμα της Πικροδάφνης, το οποίο ξεκινούσε από το μοναστήρι του Αγ. Ιωάννη Καρέα και ονομαζόταν «Σπιθάρι». Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος του ρέματος αυτού έχει μπαζωθεί και στη θέση του υπάρχουν οι οδοί Πατριάρχου Γρηγορίου - Τσαμαδού - Ηρακλέους, οι οποίες  βρίσκονται πλησίον του λόφου «Κοπανά».

γ) Ως νότιο όριο του «τσιφλικιού Καρά», θα πρέπει να θεωρείται η συμβολή της (σημερινής) Λεωφ. Βουλιαγμένης, με τις (σημερινές) Λεωφ. Κύπρου και Κρήτης στην Αργυρούπολη. Επισημαίνουμε ότι από έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών (Αρ. Πρωτ. 11818/716/6-3-1987), προέκυψε ότι ο Κων. Νάστος «...αδυνατεί να προσαγάγη τους ζητηθέντες τίτλους ιδιοκτησίας του, τους αφορώντας την εις θέσιν "Γύρισμα" Υμηττού κατεχόμενην έκτασιν...».

δ) Ως δυτικό όριο του «τσιφλικιού Καρά», θα πρέπει να θεωρείται η (σημερινή) Λεωφ. Βουλιαγμένης και η (σημερινή) οδός Κουμουνδούρου του Δήμου Αλίμου, δηλαδή η παλιά δημόσια οδός Αθηνών-Τραχώνων, η οποία διέρχονταν (τότε) λίγο δυτικότερα από την (σημερινή) Λεωφ. Βουλιαγμένης.

1. Γενική οριοθέτηση

Από όσα αναφέρονται παραπάνω θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι, η προαναφερόμενη «γενική οριοθέτηση» του «τσιφλικιού Καρά» περιορίζεται σε μια πολύ μικρότερη έκταση από αυτήν που ισχυρίζεται ότι αγόρασε ο Αλέξιος Νάστος το 1922 και πούλησαν μέχρι την δεκαετία του '80 οι κληρονόμοι του. Ακόμη, θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα «4 ζευγάρια» της αρχικής αγοραπωλησίας του 1830 περιλαμβάνονται στην προαναφερόμενη «γενική οριοθέτηση» του «Κτήματος Καρά», όπως επίσης περιλαμβάνονται εκτάσεις που δεν καλλιεργούνταν και δεν υπήρχαν σε αυτές κάποιες άλλες χρήσεις. Κατά συνέπεια, κάθε διεκδίκηση εκτάσεων, οικοπέδων κλπ από τους κληρονόμους Νάστου, εκτός της προαναφερόμενης «γενικής οριοθέτησης» του «τσιφλικιού Καρά» στην περιοχή Ηλιούπολης - Αργυρούπολης - Αλίμου, δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή.

1. Πολεοδομική, περιβαλλοντική και ιδιοκτησιακή αυθαιρεσία στον Υμηττό

α) Όπως προαναφέρθηκε, μεταξύ του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως του Δήμου Ηλιούπολης και της περιφραγμένης δασικής έκτασης του Υμηττού, υπάρχει μια «λωρίδα» γης η οποία είναι χαρακτηρισμένη ως δημόσια, δασική, αναδασωτέα και εν μέρει διακατεχόμενη (σύμφωνα με την απόφαση 2/1963 του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών) από τους κληρονόμους Νάστου και κάποιους άλλους ιδιώτες που αγόρασαν οικόπεδα από αυτούς, ενώ ισχυρίζονται ότι αγνοούσαν τον δημόσιο και δασικό χαρακτήρα της εν λόγο έκτασης. Από όσο γνωρίζουμε «διακατεχόμενη» θεωρείται μια δασική έκταση που μπορεί να κατέχει ιδιώτης, αλλά η κυριότητα ανήκει στο Δημόσιο μέχρις ότου ο διεκδικητής αποδείξει ότι έχει δικαιώματα επί της έκτασης.

β) Ωστόσο, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι πέραν των πιέσεων που ασκούνται όλα αυτά τα χρόνια από τους κληρονόμους Νάστου και άλλους ιδιώτες στην διακατεχόμενη δημόσια δασική έκταση, μια σειρά αποφάσεων, πράξεων και παραλήψεων της Δημοτικής Αρχής της Ηλιούπολης και άλλων φορέων, έχουν συμβάλει στο να επικρατήσει ένα καθεστώς πολεοδομικής αυθαιρεσίας στην περιοχή αυτή, αλλοιώνοντας τα δασικά χαρακτηριστικά της και αποτρέποντας την αναδάσωση της.

Υπενθυμίζεται ότι η Δημοτική Αρχή της Ηλιούπολης, κατά την δεκαετία του '80 επέκτεινε τους αγωγούς αποχέτευσης ακαθάρτων και εκτός των ορίων του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως, στον δασικό, αναδασωτέο και διακατεχόμενο χώρο του Υμηττού, νομιμοποιώντας το οδικό δίκτυο που είχαν διανοίξει οι κληρονόμοι Νάστου με το «Β' Διάγραμμα Ρυμοτομίας δάσους Υμηττού» το 1950. (βλ. συν. 1, 2)

Ακόμη, υπενθυμίζουμε ότι με την απόφαση 44/1990, το Δημοτικό Συμβούλιο Ηλιούπολης ζητούσε να τροποποιηθούν τα όρια της Β' Ζώνης προστασίας του Υμηττού, με στόχο να ενταχθούν στο σχέδιο πόλεως 60 περίπου στρέμματα δασικής έκτασης στην προαναφερόμενη περιοχή. (βλ. συν. 3)

γ) Στην απόφαση αυτή, είχαν αντιταχθεί πολίτες και φορείς της Ηλιούπολης, οι οποίοι ζητώντας την αναδάσωση της περιοχής, έθεταν επί πλέον τα ζητήματα της αυθαίρετης δόμησης στην περιοχή αυτή, της καταπάτησης του δημόσιου δασικού χώρου και της υλοποίησης των αποφάσεων της διοίκησης και της δικαιοσύνης. (βλ. συν. 4, 5, 6,7)

Μεταξύ άλλων, οι πολίτες έθεταν το θέμα χορήγησης αποφάσεων του Ειρηνοδικείου και του Πρωτοδικείου Αθηνών που αφορούσαν τις αντιρρήσεις ιδιωτών, επί του προσωρινού Κτηματικού Χάρτη και του Κτηματολογικού Πίνακα της περιοχής, οι οποίες δεν δικαιώθηκαν από τα αρμόδια δικαστήρια. (βλ. συν. 8, 9,10)

Εξ' άλλου, φορείς και κινήσεις πολιτών της Ηλιούπολης, έθεταν το ζήτημα της καταπάτησης του δημόσιου δασικού χώρου στον Υμηττό, υποβάλλοντας υπομνήματα και καταγγελίες προς τις αρμόδιες αρχές (βλ. συν. 11, 12), ενώ με Μηνυτήρια Αναφορά προς τον αρμόδιο προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών (βλ. συν. 13) και με Αίτηση προς την Γενική Διεύθυνση Πολεοδομίας του ΥΠΕΧΩΔΕ (βλ. συν. 14), έθεταν το ζήτημα της παράνομης πολεοδόμησης σε δημόσιο δασικό χώρο του Υμηττού, στην περιοχή της Ηλιούπολης.

Ακόμη, με αίτηση προς το Δασαρχείο ζητούσαν να βεβαιωθούν οι μηνύσεις που έχουν υποβληθεί στην περιοχή για παραβιάσεις της δασικής νομοθεσίας, καθώς και τον αριθμό των πρωτοκόλλων διοικητικής αποβολής που έχουν εκδοθεί από το Δασαρχείο, τα πρόσωπα και τους λόγους για τους οποίους εκδόθηκαν. (βλ. συν. 15)

δ) Το 1998, η Δημοτική Αρχή της Ηλιούπολης ανέθεσε την εκπόνηση «Μελέτης για την προστασία και την αξιολόγηση της εκτός σχεδίου περιοχής του Δήμου Ηλιούπολης», στην οποία κατεγράφη η υφιστάμενη κατάσταση στην περιοχή αυτή (ιδιοκτησίες με τίτλους κυριότητας, ιδιοκτησίες με χρησικτησία, κτίσματα με νόμιμη άδεια, περιφραγμένες εκτάσεις, δημόσιες δασικές διακατεχόμενες εκτάσεις κλπ).

Όπως αναφέρεται στην μελέτη αυτή: «...δεν υπάρχουν περιθώρια αναθεώρησης του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου (Ζώνες προστασίας Υμηττού Α' και Β') επί τα χείρω...Άρα η συμμόρφωση αργά ή γρήγορα της πραγματικής κατάστασης με τις επιτρεπόμενες προς το ισχύον Δ/γμα (544/1978) χρήσεις και η απόδοση σε τελικό στάδιο των αμφισβητούμενων περιοχών σε κοινή χρήση αποτελεί μονόδρομο...». (βλ. συν. 16)

ε) Τέλος, επισημαίνουμε ότι το 2005 επιχειρήθηκε και τελικά πραγματοποιήθηκε πλειστηριασμός μιας κατοικίας και μιας έκτασης που βρίσκονται εντός της προαναφερόμενης δημόσιας, δασικής, αναδασωτέας και διακατεχόμενης έκτασης στον Υμηττό, στην περιοχή της Ηλιούπολης και για την οποία είχαν εκδοθεί από τον Δασάρχη τρία (3) πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής κατά των φερομένων ιδιοκτητών. (βλ. συν. 17) Ακόμη, επισημαίνουμε ότι δίπλα ακριβώς από το συγκεκριμένο κτίσμα, ξεκίνησε το 2005 πυρκαγιά, η οποία επεκτάθηκε αρκετά ψηλά στον Υμηττό. Επίσης, το 1998 στην ίδια περιοχή είχε καεί ξανά δασική έκταση 2.910 στρεμμάτων, ενώ υπήρχαν και απώλειες σε ανθρώπινες ζωές (τρεις πυροσβέστες και ένας εθελοντής δασοπυροσβέστης).

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στις 22/12/2006 κατατέθηκε από τους κληρονόμους Νάστου «Αγωγή Αποζημίωσης» κατά του Ελληνικού Δημοσίου και των Δήμων Ηλιούπολης, Αργυρούπολης και Αλίμου.

Μεταξύ των διεκδικήσεων των κληρονόμων Νάστου περιλαμβάνονται τμήματα τόσο της εντός, όσο και της εκτός σχεδίου περιοχής του Δήμου Ηλιούπολής, η οποία είναι χαρακτηρισμένη ως δημόσια, δασική, αναδασωτέα και διακατεχόμενη από τους κληρονόμους Νάστου και άλλους.

Δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε ασχοληθεί επισταμένως με αυτή την περιοχή, καθώς και με τα προβλήματα που έχουν προκύψει, σας καταθέτουμε φάκελο με σχετικά στοιχεία τα οποία εκτιμάμε ότι θα συμβάλλουν στην δικαστική έρευνα που διεξάγεται.

Στον βαθμό που προκύπτουν συγκεκριμένες ευθύνες, ζητούμε να ασκηθούν κατά παντός υπευθύνου οι προβλεπόμενες εκ του νόμου κυρώσεις.

  Μετά τιμής

 Πάνος Τότσικας, πολεοδόμος μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού Πύρρωνος 77 - Ηλιούπολη, τηλ: 210-9954362

 Παγώνα Δρυδάκη μέλος του Κέντρου Κοινωνικής Παρέμβασης Ηλιούπολης Αττικής 62 - Ηλιούπολη, τηλ: 210-9956191

Ανδρέας Καπετανάκης μέλος της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας Ηλιούπολης Θράκης 7 - Ηλιούπολη, τηλ: 210-9927304

 ΣΥΝΗΜΜΕΝΑ ΕΓΓΡΑΦΑ

1. Κ 299^Α'/19.9.1950 «Περί άρσεως αναδασώσεως εκτάσεως 1.250 στρεμμάτων του ιδιόκτητου δάσους Νάστου».

1. Β' Διάγραμμα Ρυμοτομίας Δάσους Υμηττού.

1. Απόφαση 44/1990 Δημοτικού Συμβουλίου Ηλιούπολης

1. Ανοιχτή επιστολή προς το Δημοτικό Συμβούλιο Ηλιούπολης.

      Αρ. Πρωτ. 12364/19.7.1990

1. Υπόμνημα προς το Δημοτικό Συμβούλιο Ηλιούπολης.

Αρ. Πρωτ. 18482/28.7.1993

1. Υπόμνημα της «Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού»

προς την Δημοτική Αρχή Ηλιούπολης.

      Αρ. Πρωτ. 18481/28.7.1993

1. Τηλεγράφημα στις 10/4/1990 προς Δασαρχείο, Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., Δήμο Ηλιούπολης, Αστυνομικό Τμήμα Ηλιούπολης.

1. Απάντηση Υπουργείου Γεωργίας - Τμήμα Δασικού Κτηματολογίου.

      Αρ. Πρωτ. 4796/18.11.1991

1. Απάντηση Υπουργείου Γεωργίας - Γραφείο Νομικού Συμβούλου.

      Αρ. Πρωτ. 310/Φ6135/28.1.1992

1. Αίτηση προς το Δασαρχείο Πεντέλης.

      Αρ. Πρωτ. 391/19.1.1996

1. Καταγγελία προς το Δασαρχείο Πεντέλης για καταπατήσεις δημόσιου Δασικού χώρου και αυθαίρετης δόμησης στον Υμηττό, στην περιοχή του Δήμου Ηλιούπολης

1. Υπόμνημα προς τη Νομαρχία Αθηνών.

      Αρ. Πρωτ. 4600/30.7.1998

1. Μηνυτήρια αναφορά προς τον Προϊστάμενο Εισαγγελίας Αθηνών για παράνομη δόμηση σε δημόσιο δασικό χώρο του Υμηττού, στην περιοχή του Δήμου Ηλιούπολης

      Αρ. Πρωτ. 45713/18.8.1998

1. Αίτηση προς τη Γενική Διεύθυνση Πολεοδομίας του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για παράνομη πολεοδόμηση σε δημόσιο δασικό χώρο του Υμηττού, στην περιοχή του Δήμου Ηλιούπολης.

      Αρ. Πρωτ. 1116/16.11.1999

1. Αίτηση προς το Δασαρχείο Πεντέλης για μηνύσεις και πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής στον Υμηττό.

      Αρ. Πρωτ. 8098/15.11.1999

1. Μελέτη για την προστασία και την αξιοποίηση της εκτός σχεδίου περιοχής του Δήμου Ηλιούπολης - Συμπεράσματα.

      Αρ. Πρωτ. 31153/27.10.1998

1. Αίτηση προς το Δασαρχείο Πεντέλης για πλειστηριασμό δημόσιας δασικής έκτασης, στην περιοχή του Δήμου Ηλιούπολης.

      Αρ. Πρωτ. 3654/15.4.2005