Το χρονογράφημα μας - Τζακόπληκτοι…σκεφτείτε! - Του ΝΙΚ. Κ. ΜΟΥΛΙΝΟΥ
  
12.01.13

nikos_moulinosΠάει και φουντώσαμε, παιδιά! Τα τζάκια , λέει. Πολλά, κι εδώ που τα λέμε και τα ...γράφουμε τι θα πει πολλά ; Λίγο είναι «τα πολλά», διότι περισσότερα δε γίνεται. Τζακομανία από ανάγκη όμως. Ένεκα το κρύο. Ήρθε ο καιρός και τα ενεργοποίησε -όπως η τρόικα το μνημόνιο. Και τα πράματα ήρθανε στη τσίτα - πλάκωσε η αιθαλομίχλη κεφάτη και μυρωδάτη σαν από του μαγιού τις μοσχοβολιές. Περιβόλι καπνού η δικιά σου! Η Αθήνα ντε! Έρχεται, που λες, το βράδυ κι αν είσαι έξω σου μυρίζει καμμένο και λιγώνεσαι όπως όταν σούρχεται η μυρωδιά από σουβλάκι κι είσαι νηστικός. Κι αυτό το πράμα κάνει κακό και δεν το λέει κανένας άσχετος, το λένε οι ειδικοί. Αιωρούνται μικροσωματίδια δηλαδή, κατά το κοινώς λεγόμενο σουλατσάρουν μικροοργανισμοί ελεύθεροι, αψηφώντας τη λίστα ...Λαγκάρντ και που σου κάθονται στα πλεμόνια όπως ο υπουργός οικονομικών στη τσέπη μας και μας δυσκολεύει τη ζωή. 

Άκου τώρα να δεις και το άλλο - τα τζάκια που έχουμε δεν είναι για ζέσταμα είπε άλλος ειδικός. Για φιγούρα τα βάζανε και γι αυτό έχουνε τεχνικές ατέλειες. Δε καίνε ! Απλά μπορεί να σου κάψουνε το σπίτι με καμιά σπίθα κι αυτό είναι όλο. Όμως κάνει κρύο, πετρέλαιο γιοκ, ΔΕΗ για αερόθερμο... καίει, τι μένει ; μένει το τζάκι. Το είδε ο Σωτήρης κι έκανε σχέδια αφήνοντας και χαμόγελο ικανοποίησης όπως οι φοροφυγάδες...και μόλις είδε την αφημένη ντουλάπα στο πεζοδρόμιο, άχρηστη και πεταμένη σκέφτηκε να την αξιοποιήσει και την έκανε κομμάτια. Ύστερα πήρε τα νοβοπάν, στο σαλόνι και τα μπουμπούνισε στο τζάκι, κι έβαλε πολλά, βλέπεις τσάμπα ήτανε , κοροΐδο δεν ήτανε κι ήρθε και φούντωσε εκείνο σαν εσένα ή εμένα ,όπως όταν πληρώνουμε το χαράτσι. « Είδες ;» είπε στην Ευτέρπη, τη γυναίκα του όλο καμάρι λες και είχε πάρει νέα δόση από τη Μέρκελ. Κι εκείνη τον κοίταξε και του χαμογέλασε με νόημα σαν να ήταν κυβερνητικός εταίρος. Όμως ο καιρός δεν έχει μόνο γυρίσματα έχει και παραξενιές κι εκείνο το βράδυ το έπαιζε νοτιάς και το τζάκι όχι μόνο δε τράβαγε έφερνε μέσα το καπνό. Το διαπίστωσε πρώτη η γιαγιά που κάθονταν στη κουζίνα «Ευτέρπη, μωρή Ευτέρπη , μυρίζει θα μας πνίξει ο αθεόφοβος...θα σκάσω...γρήγορα...» και για να τους πείσει άρχισε να βήχει, γκάχα - γκούχου. Κι ώσπου να δουν τι συμβαίνει και να το καταλάβουν, το σαλόνι μπούκωσε καπνό, κι αρχίσανε να βήχουνε κι αυτοί και τα μάτια τους να καίνε και ποτάμι τα δάκρυα όπως όταν μπαίναμε στο μνημόνιο. Κι ανοίξανε τις μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα κι ο καπνός δεν έφευγε με τίποτα , όπως η τρόικα που σου λέει «ας μείνω καλά είναι, ωραία την έχουμε γιατί να φύγω μια χαρά περνάμε...» κι αποφασίσανε να τον διώξουνε το καπνό, πως αλλιώς ; από μόνοι τους , πως λέμε ενεργοποιηθήκανε ; ε κάτι τέτοιο που δεν κάνουμε εμείς με τα μνημόνια που περιμένουμε να φύγουνε από μόνα τους λες και είναι χαζά , αμ δε !και πήρε ο Σωτήρης μια μεγάλη πετσέτα και τον έσπρωχνε το καπνό με αυστηρό όσο και αποφασισμένο ύφος «φύγε ρε , φύγε σου λέω» φώναζε και έσπρωχνε, συγχρόνως, όμως σκούπιζε και τα μάτια του γιατί, τόπαμε ντε ! κλαίγανε και κάπου στο έτσι και στο φου και στο ξου πήρε σβάρνα ένα βάζο που το κατάλαβε όταν άκουσε το μπάμ που έγινε ταυτόχρονα με ένα άλλο μπαμ στη κουζίνα - ήτανε η γιαγιά που έπεσε και πόνεσε « ανάθεμα σας θα με πεθάνετε πριν την ώρα μου» φώναξε δυνατά και μετά σιωπή. Κι έτρεξε το ζευγάρι να δει αλλά πώς να δει με τόσο καπνό , ήτανε σαν να βλέπει τα νέα στη τηλεόραση, και φωνάξανε το εκατό από λάθος αντί για το ασθενοφόρο, που τελικά δεν χρειάστηκε αλλά η γριά κρύωσε κι άστα να πάνε - μια κατάσταση χειρότερα από τις περικοπές που κάνουνε στη σύνταξη! Κι όλη αυτή την ώρα το σπίτι στους πέντε ανέμους ...κρύο με πανωτόκι που λένε, όπως όταν σου έρχεται το χαρτί από την εφορία. Κλείσανε τις μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα κι ανάψανε και τα air condition να ζεσταθούνε και είδε η Ευτέρπη τα ταβάνια και τους τοίχους μαύρα  σαν καλιακούδα και δαγκώθηκε αλλά κρατήθηκε, τι να πει άλλωστε ;  και ολοκλήρωσε όταν ανακάλυψε ότι ...έλειπε το βάζο, δώρο του κουμπάρου στο γάμο τους, limoges το βάζο , ο πρωταγωνιστής της διακόσμισης στο σαλόνι, από καμάρι και πάνω , τόσο πολύ κι «έβαλε φωνή μεγάλη» όπως η Γερακίνα όταν έπεσε στο πηγάδι ! κι ο Σωτήρης σε μια γωνιά να σκέφτεται ότι τα «τζάκια , τελικά, είναι επικίνδυνο πράμα, θέλουν προσοχή » για να συμπληρώσει αμέσως μετά από εύλογο συνειρμό « όλα τα τζάκια ! »