Εδώ και χρόνια τα ελληνικά δικαστήρια γεμίζουν με διεκδικητές δημόσιων και δασικών εκτάσεων στην Αττική και στην υπόλοιπη Ελλάδα, οι οποίοι απλώνουν τα νομικά «όπλα» τους μαζί με χοτζέτια για αγορά γης, που κρατάνε τη σκούφια τους από την Τουρκοκρατία και τα χρόνια μετά την απελευθέρωση του ελληνικού κράτους. Τότε που εμφανίζονταν Οθωμανοί να χωρίζουν την ελληνική γη σε τσιφλίκια, να την πωλούν σε Ελληνες και εκείνοι μετά σε άλλους, για να φθάσουν σήμερα κληρονόμοι των μεγαλοτσιφλικάδων να διεκδικούν την «περιουσία» τους. Η περίπτωση του Υμηττού με τη δικαστική διαμάχη μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και Νάστων είναι χαρακτηριστική και μοιάζει με περιπέτεια που η αλήθεια της διερευνάται ως σήμερα ως προς τα όρια του περίφημου τσιφλικιού Καρά και τον αριθμό των στρεμμάτων που αυτό κάλυπτε. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το δημοσίευμα της περασμένης Κυριακής για τον Υμηττό και εκφράστηκε από την οικογένεια Νάστου μέσω επιστολής του δικηγόρου της αναδεικνύει την περιπέτεια της ελληνικής δημόσιας γης, και δασικής σε πολλές περιπτώσεις, που βρίσκεται ακόμη και σήμερα σε ιδιοκτησιακή... δίνη.  Ρεπορτάζ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ